Info & Tickets

LUCA Clarinet o.l.v. Roeland Hendrikx LUCA Brass o.l.v. Benny Wiame Bewerkingen voor Clarinet Choir: Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791): Symfonie nr. 25 in g (KV 183) Allegro con brio Johann Sebastian Bach (1685-1750): Toccata & Fuga in d (BWV 565) Paul Harvey (°1935): Atlantic Dances Samuel Barber (1910-1981): Adagio Steve Reich (°1936): New York Counterpoint Jan Van der Roost (°1965): Rikudim Oskar Böhme (1870-1938): Sextet op. 30 voor koperblazers Mozart was amper 17 jaar oud toen hij zijn Symfonie nr. 25 componeerde. In het eerste deel blijkt duidelijk hoe sterk hij geïnspireerd was door Haydn, die met zijn doorleefde symfonieën al sterk neigde naar de Sturm und Drang. Ook Bachs Toccata & Fuga, hoewel een veel vroeger werk, getuigt van een bepaald soort getormenteerdheid, zij het improvisatorisch en fugatisch van aard. Een ‘toccata’ betekent letterlijk ‘virtuoos en fantasierijke compositie’ en ontstond in de barok. De fuga die volgt is bijna een bravourestuk. Het werk werd tientallen keren gearrangeerd voor diverse bezettingen, waaronder ook voor clarinet choir. Met Reich en Barber verhuizen we naar het Amerika van de twintigste eeuw. Zonder meer het bekendste werk van Barber is zijn Adagio, waarvan de meest bekende uitvoering die voor strijkorkest is. Barber bewerkte hiervoor echter het middendeel van zijn eerste strijkkwartet. Bijna moeizame melodielijnen die grenzeloos in elkaar overvloeien typeren het werk, dat uit het niets lijkt te ontstaan, naar een climax doorgroeit om daarna weer te verdwijnen in een oneindige stilte. Heel anders is Steve Reich, vooral bekend om zijn ‘minimal music’. Zijn New York Counterpoint tracht met akoestische instrumenten – 9 klarinetten en 3 basklarinetten – elektronische muziek te benaderen en te imiteren. Typerend voor Reich is de opeenvolging van melodische patronen, waarbij het thema aan de hand van harmonische progressie herhaald wordt. Jan Van der Roost componeerde zijn Rikudim (Hebreeuws voor ‘dans’) als een vierdelige danssuite, sterk beïnvloed door Joodse invloeden. Het werk was oorspronkelijk bedoeld voor harmonieorkest, maar komt ook in deze bewerking voor clarinet choir perfect tot zijn recht. Het Sextet van Böhme is van de meest hoogwaardige muziek in de romantiek geschreven voor koperblazers. Tijdens het stalinistische tijdperk werd de muziek van Böhme niet bijzonder gewaardeerd; zijn erkenning kwam pas later.