Concert voor Davidsfonds Borgloon

Warmte, melancholie en mysterie. Drie termen die het karakter van de klarinet omschrijven. Maar het zijn evenzeer wezenskenmerken zijn van de altviool, de nauwste snaarverwant van de klarinet.

Het is verrassend dat de enge band tussen klarinet en altviool in slechts een paar meesterwerken is vereeuwigd. 

Mozart was de eerste die de unieke sonoriteit van die chemie ten volle benutte: zijn Kegelstatt Trio is een fris sprankelende – want tijdens het kegelen geschreven – vroege proeve van kamermuziek voor altviool en klarinet. 

Max Bruch wijdde niet alleen zijn latere Dubbelconcerto aan het duo, maar ook acht kleinere stukjes (8 Stücke): anders dan Mozart exploreert Bruch vooral het volle en donkere herfstidioom van de tandem, maar net zoals Mozart had Bruch voor de klarinetpartij een specifieke virtuoos in het vizier. Mozart schreef zijn klarinetwerk uitsluitend voor de belangrijkste 18de-eeuwse virtuoos – Anton Stadler – terwijl Bruch al wat hij voor klarinet componeerde aan zijn zoon Max Felix opdroeg, een vroege virtuoos uit de 20ste eeuw. 

Omdat er zo weinig repertoire is voor klarinet en altviool, bewerkte de Belgische componist Alain Craens (°1957) speciaal voor deze bezetting, en voor Roeland, zijn etherische blazerswerk “Oase”. 

Deze meesterwerken voor klarinet, altviool en piano worden afgewisseld met werken van Shostakovitch, Mahler en Pärt.

Programma

Wolfgang Amadeus Mozart, Trio voor klarinet, altviool en piano KV498, Kegelstatt

Gustav Mahler, Lieder eines fahrenden gesellen*

Alain Craens, Oase (= CREATIE)

Wolfgang Amadeus Mozart, Adagio, uit het klarinetconcerto

Arvo Pärt, Spiegel im Spiegel 

Dmitri Shostakovich, Trio voor 2 violen en piano, 5 stukken

Max Bruch, Trio voor klarinet, altviool en piano