The Gramophone

"Hendrikx performs [the Poulenc] decently, with secure top notes, but a greater contrast is required between both moods and dynamics…

[Saint-Saëns] ...articulation impresses in the perky Allegro animato, and the showpiece finale, with its rippling scales and arpeggios, is a delight.

The disc includes a few welcome rarities. Chausson’s Andante and Allegro deserves to be better known…Gaubert’s Fantaisie is a real winner…Hendrikx and Vanbeckevoort balance its virtuosity with good taste in a lovely rendition”. 

Klara

French Elegance: dat is de titel van deze nieuwe cd van klarinettist Roeland Hendrikx en pianist Liebrecht Vanbeckevoort. En Franse elegantie - én een mooi spel van vraag en antwoord - hoor je al meteen in het openingsdeel van het eerste werk, de klarinetsonate van Saint-Saëns. In het vreemde begin van het lento uit deze sonate tonen beide heren, in de lage registers van hun instrumenten, daarnaast ook een voortreffelijke klankbeheersing. De eerste twee delen van de sonate van Francis Poulenc, het andere grote werk op deze cd, speelt Hendrikx met de juiste poëzie en ‘tristesse’; in de geanimeerde en dolle finale krijgt Vanbeckevoort alle kansen om zich als een alerte en waar nodig ook krachtige muzikale partner te tonen.Tussen deze twee sonates in kunnen de liefhebbers van de klarinet ook nog enkele minder gespeelde, maar daarom niet minder aantrekkelijke werken ontdekken van Ernest Chausson, Charles-Marie Widor, Philippe Gaubert en Claude Debussy. Ook de ruimtelijke, maar sfeervolle opname, gemaakt in mei en juni van dit jaar in de Academiezaal van Sint-Truiden, is uitstekend.- Bart TijskensKlara’s oordeel ****​

Luister

Etcetera KTC1550 . DDD-65’

Waardering: 9

‘French Elegance’; Hendrikx en Vanbeckevoort hadden geen betere titel voor hun cd kunnen bedenken.  Alle laatromantische werken op deze uitgave zijn namelijk Frans en lopen over van de elegantie.  Maar die elegantie en souplesse die de componisten een kleine eeuw geleden op papier hebben gezet, kan vandaag de dag alleen worden gereproduceerd door de juiste musici. 

En Hendrikx en Vanbeckevoort blijken een gouden duo.  In de sonate van Saint-Saëns lopen wervelende klarinetpassages naadloos over in de piano en de sfeervolle introductie van Vanbeckevoort in ‘Fantaisie’ van Gaubert schetst een kleurrijke wereld waarin Hendrikx wordt uitgenodigd mee te komen.  Naast de beroemde sonates van Saint-Saëns en Poulenc bevat deze cd ook minder bekende werken voor klarinet met piano.  Zo is ‘Introduction et Rondo’ van Widor geschreven om virtuoos te imponeren en zijn ‘Première Rhapsodie’ en ‘Petite Pièce’ van Debussy heerlijk om bij weg te dromen.  Een cd vol kippenvelmomenten, van tijd tot tijd hartstochtelijk drama, maar daarnaast ook met schertsende passages die een glimlach op je gezicht doen verschijnen.  Een pareltje, zeker het luisteren waard!

Milomusic

Best of season !

Wat bijzonder leuk is bij de bespreking van een cd met muziek voor klarinet en piano is het feit dat (met een beetje geluk) ik die muziek ooit zelf gespeeld heb. Lees: een poging ondernomen heb om er toch maar “iets” van te bakken…

De meest recente cd van klarinettist Roeland Hendrikx en pianist Liebrecht Vanbeckevoort kreeg als titel “French Elegance” (en anglais sur la couverture). Zeer toepasselijk want het is charme en elegance van de openingszin tot de allerlaatste frase.

Ter info
Roeland Hendrikx, opvolger van de betreurde Water Boeykens aan het conservatorium van Antwerpen, is nu ook Yamaha-artist… terwijl er twee Franse merken van klarinetten gelden als de beste van de wereld (Buffet Crampon en Leblanc). Geen nood: ik was meteen in de ban van het wonderlijk timbre en de sublieme klank die Roeland uit dit instrument tovert. Bijzonder warm in het (lage) chalumeau-register, tot zelfs halfweg het tweede octaaf.
En terwijl we het hebben over instrumenten… Liebrecht Vanbeckevoort speelt op een Steinway & Sons (model B-211) die naar mijn mening niet perfect geïntoneerd is of - eigen aan heel wat Steinways - waarvan sommige noten gewoon niet goed klinken. Ik had liever een Bösendorfer gehoord, maar dit terzijde. Liebrecht speelt wel prachtig… met o.a. subtiele rubato’s op het juiste ogenblik. Een gedroomde partner voor Roeland.

Parels
Een selectie uit de Franse literatuur voor klarinet en piano. Te beginnen met de Sonate op. 167 van Camille Saint-Saens (1835-1921). Je reinste romantiek hier gebracht met schitterende schakeringen.
Intiemer kan nauwelijks nog: Andante & Allegro van Ernest Chausson (1855-1899), muziek die ook wel eens op "eindexamens" wordt uitgevoerd… Dit is de eerste keer dat ik het zo goed hoor spelen. Zowel door de klarinet (die als het ware een verhaal vertelt) als door de begeleidende piano (met exacte respons ertussendoor). Het allegro-assai kruipt niet in je kouwe kleren. Bijzonder virtuoos.
Nogmaals “materie” voor examens: het Introduction et Rondo van Charles-Marie Widor (1844-1937), jawel de befaamde componist/organist. Soms wat vage frasering, maar met gedurfde akkoorden, eigen aan Widor.  Adembenemend  De meest liefelijke Première Rhapsodie en Petite Pièce voor klarinet et piano van Claude Debussy ( 1862-1918) klinken bekend bij elke klarinettist(e), alleen maar omdat hij of zij er uren mee geworsteld heeft om het “onder de knie” (hier in de vingers) te krijgen. Kippenvel galore, van bij de korte maar intense introductie door de piano, gevolgd door heldere klanken op klarinet. Het lijkt wel of er komen geen muzikanten meer aan te pas: zo hemels klinkt dit. Ik zit tot tranen toe bewogen op het randje van mijn zetel. Het Petite Pièce heb ik nog min of meer in de vingers, maar…

Bij Philippe Gaubert (1879-1941), minder bekend bij het grote publiek, weerklinken reeds typische patronen van muziek uit de eerste helft van de 20ste eeuw, die met een beetje verbeelding ook aan Stravinsky doen denken. De Fantasie is vooral “rijk” in de piano die veel méér doet dan begeleiden.
 

Tenslotte krijgen we de Sonate voor klarinet en piano van Francis Poulenc (1899-1963). Een aandachtige lezer heeft opgemerkt dat de chronologische volgorde piekfijn in orde is: het gaat van (relatief) vroeg- tot laat-romantiek. De sonate van Poulenc is wat jazz-pianisten een “fingerbreaker” zouden noemen. Zeer melodieus maar met razendsnelle passages en (nogmaals) verrassende rubato’s: als het ware remstootjes in volle vaart. Rijke dynamische schakeringen.
Een vijfsterrenproductie, ook opnametechnisch van de bovenste plank. Een dikke proficiat aan het hele team maar vooral aan beide topmuzikanten van eigen bodem.
Meer biografische en musicologische uitleg vind je in het bijbehorende boekje door Kristin Van den Buys.

FRENCH ELEGANCE - Roeland Hendrix (klarinet) & Liebrecht Vanbeckevoort (piano) - ET'CETERA KTC 1550